Alicia is één jaar oud als ze uit huis wordt geplaatst. Via een pleeggezin komt ze op vijfjarige leeftijd terecht in een kindertehuis en als ze negen is zit ze daar nog steeds, in afwachting van plaatsing bij een nieuw gezin. Dit is het moment waarop de documentaire Alicia begint. De film volgt drie jaar lang het dagelijkse leven van het meisje, in dicht op de huid gefilmde, observerende beelden. Verlangens en onmacht van de jonge, thuisloze Alicia en het effect van een gebrek aan perspectief worden zo invoelbaar. Dreigt het meisje te ontsporen door de uitzichtloosheid of zijn we getuige van een onontkoombare geschiedenis die zich herhaalt?