သော့ချက်စာလုံး Shelter

ဇာတ်လမ်းအစမှာတော့ သူ့ရဲ့နောက်ခံဝန်းကျင်က ၁၉၆၂ ခုနှစ် ဆိုဗီယက်တွေနဲ့ အမေရိကန်တို့ တင်းမာမှုတွေ ရှိနေတဲ့ အချိန်ကာလပေါ့၊ အဲဒီမှာ ကယ်ဗင်ဆိုတဲ့ သိပ္ပံပညာရှင်တစ်ယောက်က နျူကလီးယား တိုက်ခိုက်မှုတွေ ရှိလာတဲ့အခါ ဘေးရှောင်နိုင်ဖို့ မြေအောက်ဗုံးခိုကျင်းကြီး တစ်ခု တည်ဆောက်ခဲ့တယ်။ နျူကလီး ယားကိုတောင် ခံနိုင်ရည်ရှိတယ်ဆိုတော့ တွေးသာကြည့်ပေးတော့ပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ သူပြင်ဆင်ထားသလိုပဲ တစ်နေ့မှာ ဒီကိစ္စတွေ ဖြစ်လာပြီး သူ့မိန်းမ ကိုယ်ဝန်သည် ဟယ်လင်နဲ့အတူ နျူကလီးယားနောက်ဆက်တွဲဒဏ်တွေ ကာကွယ်ဖို့ မြေအောက်မှာပဲ ၃၅ နှစ်ကြာနေဖို့ အခြေအနေဖြစ်လာခဲ့တယ် ။ မွေးလာတဲ့ သားအဒမ်ကို လည်းမြေအောက်ထဲမှာပဲ အကုန်ပျိုးထောင်သင်ကြားပေးခဲ့တာပေါ့။ တကယ်တော့ သူတို့ထင်သလို နျူကလီးယား ပေါက်ကွဲခဲ့တာမဟုတ်တဲ့အတွက်ကမ္ဘာကြီး ရောလူတွေပါ ပုံမှန်လည်ပတ်နေခဲ့တာပါ။ ဒါကို မသိတဲ့ ကယ်ဗင်တို့ မိသားစုကတော့ မြေအောက်မှာပဲ ဆက်နေခဲ့ကြပါတယ်။ မြေပြင်ပေါ်မှာ ၃၅ နှစ်တာ ခံမယ့် အဆိပ်ငွေ့ ရှိတယ်ဆိုတဲ့ ယုံကြည်မှုကြောင့် တစ်ခါမှလည်း တက်ကြည့်ဖို့ မကြိုးစားခဲ့ကြပါဘူး

ဒီကားကတော့ သည်းထိတ်ရင်ဖို post-apocalypse ရုပ်ရှင်တွေကိုမှကြည့်ချင်တယ်ဆိုတဲ့ သူတွေအတွက် ကြည့်ကို ကြည့်သင့်တဲ့ ဇာတ်ကားကောင်းတစ်ခုပဲဖြစ်ပါတယ်။ဇာတ်လမ်းအကျဉ်းကတော့ကင်းစ်ဗီးမြို့မှာနေတဲ့ သာမာန်မိသားစုလေးဖြစ်တဲ့ ရေးလ်၊ ကလာရာနဲ့သူတို့ရဲ့သမီးလေး ဇိုဝီတို့ဟာ သူတို့ရဲ့မြို့ငယ်လေးမှာ ဗိုင်းရပ်စ်ကူးစက်တဲ့ဖြစ်ရပ်ဆိုးကြီးဖြစ်ခဲ့အပြီးနောက်မှာ “ဘရီသာ” ဆိုတဲ့အမျိုးအမည်မသိသတ္တဝါတွေဆီကနေ ပုန်းနေဖို့အတွက် မြေအောက်ဗုံးခိုကျင်းထဲမှာပဲနေနေခဲ့ကြရတာ ရက်ပေါင်း 301 ရက်ရှိနေခဲ့ပါပြီ။ဒီအချိန်မှာသူတို့ရဲ့ ရိက္ခာတွေကိုလာခိုးတဲ့ ကြွက်တ‌စ်ကောင်ကို အကြောင်းပြုပြီးသူတို့ရဲ့ကံကြမ္မာကိုပြောင်းလဲသွားစေမဲ့ဖြစ်ရပ်ကြီးတခုဖြစ်သွားခဲ့ပြီးဘရီသာ” တွေကို သူတို့ရဲ့နေရာကိုဖော်ပြလိုက်မိသလိုဖြစ်သွားခဲ့ပါတယ်။ဒီတော့ “ဘရီသာ” ဆိုတဲ့ အမျိုးအမည်မသိသတ္တဝါတွေကပဲ သူတို့ကိုရှာတွေ့သွားမလား၊ “ဘရီသာ” တွေကရော ဘာသတ္တဝါတွေလဲ၊ ဗိုင်းရပ်စ်ကရောဘယ်လိုကူးစက်တာလဲ၊ သူတို့မိသားစုကရောလွတ်မြောက်သွားမှာလားဆိုတာကို ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ကြည့်ရှုရမဲ့ post-apocalypseဇာတ်ကားကောင်းတစ်ကားပဲဖြစ်ပါတယ်ခင်ဗျ။

ငွေဝယ်ကျွန်စနစ်ကို တိုက်ဖျက်ခဲ့တဲ့ အေဘရာဟမ်လင်ကွန်းကို သူ့မိန်းမကတော့ အထင်မကြီဲးနိုင်ခဲ့ဘူးတဲ့။ ကမ္ဘာကြီးကို ပြောင်းလဲပစ်ချင်ကြတဲ့ လူငယ်လေးတွေဟာလည်း ပန်းကန်ဆေးရမှာ သိပ်ပျင်းတတ်ကြတယ်။ အချစ်ထက် ကမ္ဘာကြီးကို ဦးစားပေးခဲ့တဲ့လူတွေလည်း ရှိကောင်းရှိခဲ့မှာပေါ့။ ကိုယ့်အနားကအရာတွေကို ပျောက်ရှသွားရင် ကမ္ဘာကြီးကရော ရှိပါ့ဦးမလား။ အားလုံးရဲ့ကမ္ဘာကို ကယ်တင်ပြီး ကိုယ့်ကမ္ဘာကိုယ် ပျောက်ရှခဲ့ဖူးသူတွေ ရှိလိမ့်မယ်။ ကမ္ဘာကြီးကိုလည်း မကယ်တင်နိုင်၊ ချစ်ခြင်းတရားကိုလည်း မကယ်တင်နိုင်ဖြစ်သွားကြတဲ့ လူတွေလည်းဒုနဲ့ဒေး ရှိနေမလားပဲ။